Designsprint i.s.m. twee studenten uit Bern
Aan de hand van de workshop met Jan Belon, om mijn strategie verder uit te diepen, wilde ik de aanname: ‘anderen willen net als ik de wereld vergroenen’ onderzoeken.
Gewapend met de vraag: Willen mensen eigenlijk wel vergroenen? ben ik samen met twee Design-Research studenten van HKB in Bern, mensen gaan interviewen. Daarvoor had ik een vragenlijst en een doos (The Greenbox) gevuld met dingen die kunnen helpen vergroenen. Na de vragenlijst stelde ik de geïnterviewde de vraag of deze iets kon uitkiezen uit de ‘Greenbox’ en iets vertellen over die keuze. Ik trof twee dames van middelbare leeftijd, die zelf in een groene wijk leven. Ze zijn al redelijk tevreden over de ‘groenheid’ van hun leefomgeving.
Deelneemster 1 doet niet heel veel aan haar tuin vanwege haar leeftijd: ze organiseert dan ook een groene omgeving voor zichzelf die makkelijk te onderhouden is. Ze vindt niet dat de omgeving groener zou moeten worden.
Deelneemster 2 doet veel aan tuinieren. Ze is nieuwsgierig naar de incarnaatklaver zaadjes die in de Greenbox zitten. Ik vertel haar dat deze als ecologische wisselteelt gebruikt kunnen worden, om de bodem van meer koolstof te voorzien. Dit bijvoorbeeld in plaats van kunstmest. Dat wil ze dan wel eens proberen. Wegens tijdgebrek besluit ik de twee studentes uit Bern ook te interviewen. Zij hebben ook hun nodige ervaring op het gebied van vergroening.
Deelneemster 3 woont in een appartement in de stad, met wat tuinen om het appartementencomplex heen. Ze vond wel dat er meer aan stadstuinieren gedaan zou kunnen worden in haar stad: als iemand anders het op zou zetten zou ze wel meedoen; zelf is ze te druk met haar eigen onderzoek naar fermentatie van verloren voedsel.
Deelneemster 4 woont op een boerderij in een landelijke omgeving. Ze heeft fruitbomen en kweekt haar eigen groente, en is zeer tevreden met de ‘groenheid’ van haar omgeving.
Met slechts vier deelnemers kan ik niet echt een conclusie trekken. Deze iteratie is wat snel gegaan: ik was er eigenlijk nog niet uit of ik de vraag: ‘Willen mensen eigenlijk wel vergroenen?’ wel zo relevant vond. Daarnaast waren we op uitnodiging van een medestudente helemaal naar de andere kant van de stad gereisd voor een conferentie vol met welwillende potentiële deelnemers, waar we uiteindelijk helemaal niet zoveel potentiële deelnemers aantroffen, vandaar de geïnterviewde studentes.